Ai kan steden beter maken als we het verstandig inzetten. In een artikel dat in de Telegraaf verscheen, noem ik vier randvoorwaarden: democratie, eerlijkheid, autonomie en behoud van lokale identiteit. In een serie van 4 blogs werk ik ze wat dieper uit. Tijdens de City Deal over Ai gaan we er nog dieper op in. Want Ai is een krachtig hulpmiddel, maar de regie moet bij ons blijven.
In deze blog: neem de SDG’s als uitgangspunt
In 2015 hebben alle VN-lidstaten de Sustainable Development Goals (SDG’s) aangenomen. AI biedt nieuwe mogelijkheden om deze doelen te versnellen, maar brengt ook risico’s met zich mee.
Een van de grootste bedreigingen is toenemende ongelijkheid. Ai-technologie kan banen vervangen, waardoor werkloosheid ontstaat en de kloof tussen rijk en arm groter wordt. Vooral specialistische beroepen lopen risico, omdat Ai sommige taken efficiënter kan uitvoeren. Op mondiaal niveau dreigt eenzelfde ongelijkheid: rijke landen hebben toegang tot Ai-oplossingen, terwijl armere landen achterblijven. De digitale kloof, zoals de ongelijke toegang tot snel internet, vergroot deze scheefgroei nog verder.
Duurzaamheid
Daarnaast kan Ai discriminatie en ongelijkheid versterken als modellen bias bevatten. Dit staat haaks op SDG’s die streven naar inclusie en gelijke kansen. Tot slot hebben Ai-systemen een grote ecologische voetafdruk. Zonder zorgvuldig energiebeheer belemmert dit de doelstellingen van SDG 13: Klimaatactie.
Om deze negatieve effecten te minimaliseren, moeten Ai-modellen worden ontwikkeld op basis van ethiek, transparantie en duurzaamheid. Ai moet mensen ondersteunen in plaats van vervangen, inclusief ontworpen worden en zo energiezuinig mogelijk zijn. De Europese Ai Act en de Ethical Ai-principes van UNESCO moeten leidend zijn bij de ontwikkeling van verantwoorde Ai.
Lees ook:
>> Werk met Ai-modellen die democratisch geborgd zijn
